Schriftstudie

1.

Zodra Adonisedek, de koning van Jeruzalem, hoorde, dat Jozua Ai veroverd en met de ban geslagen had evenals hij met Jericho en zijn koning gedaan had zo had hij ook met Ai en zijn koning gedaan en dat de inwoners van Gibeon met Israel vriendschap gesloten hadden en in hun midden waren,

2.

Toen werd men zeer bevreesd, want Gibeon was een grote stad, als een der koninklijke steden, ja, het was groter dan Ai, en al haar mannen waren helden.

3.

Daarom zond Adonisedek, de koning van Jeruzalem, aan Hoham, de koning van Hebron, aan Piram, de koning van Jarmut, aan Jafia, de koning van Lakis, en aan Debir, de koning van Eglon, deze boodschap:

4.

Trekt op tot mij en helpt mij, opdat wij Gibeon slaan, omdat het vriendschap gesloten heeft met Jozua en de Israelieten.

5.

Hierop verenigden zich de vijf koningen der Amorieten en trokken op: de koning van Jeruzalem, de koning van Hebron, de koning van Jarmut, de koning van Lakis en de koning van Eglon, zij met al hun legers; zij belegerden Gibeon en streden ertegen.

6.

Toen zonden de mannen van Gibeon tot Jozua, naar de legerplaats te Gilgal, deze boodschap: Trek uw hand niet van uw knechten af, ruk haastig tot ons op, verlos ons en help ons, want alle koningen der Amorieten, die op het gebergte wonen, hebben zich tegen ons verzameld.

7.

Toen trok Jozua uit Gilgal op, hij en al het krijgsvolk met hem, allen dappere helden.

8.

En de Here zeide tot Jozua: Vrees niet voor hen, want Ik geef hen in uw macht, niemand van hen zal voor u standhouden.

9.

En Jozua overviel hen plotseling de ganse nacht was hij, van Gilgal uit, opgetrokken

10.

En de Here bracht hen voor het aangezicht van Israel in verwarring, zodat hij hun een grote nederlaag toebracht bij Gibeon, hen vervolgde in de richting van de bergpas van Betchoron en hen versloeg tot bij Azeka en Makkeda.

11.

Terwijl zij nu voor Israel vluchtten en zij juist op de helling van Betchoron waren, wierp de Here uit de hemel grote stenen op hen, tot Azeka toe, zodat zij stierven; die door de hagelstenen stierven, waren talrijker dan die, welke de Israelieten met het zwaard doodden.

12.

Toen sprak Jozua tot de Here ten dage, waarop de Here de Amorieten aan de Israelieten overleverde, en hij zeide in tegenwoordigheid van Israel: Zon, sta stil te Gibeon en gij, maan, in het dal van Ajjalon!

13.

En de zon stond stil en de maan bleef staan, totdat het volk zich op zijn vijand gewroken had. Is dit niet geschreven in het Boek des Oprechten? De zon nu bleef staan midden aan de hemel en haastte zich niet onder te gaan omstreeks een volle dag.

14.

Een dag als deze is er noch vroeger, noch later ooit geweest, waarop de Here zo iemands stem verhoorde, want de Here streed voor Israel.

15.

Hierop keerde Jozua en geheel Israel met hem terug naar de legerplaats te Gilgal.

16.

Die vijf koningen echter vluchtten en verborgen zich in de spelonk bij Makkeda.

17.

En aan Jozua werd gemeld: De vijf koningen zijn gevonden, verborgen in de spelonk bij Makkeda.

18.

Toen zeide Jozua: Wentelt grote stenen voor de ingang van de spelonk en zet er mannen bij om hen te bewaken.

19.

Maar gij, blijft niet staan, jaagt uw vijanden na en slaat op hun achterhoede los; laat hun niet toe binnen hun steden te komen, want de Here uw God, geeft hen in uw macht.

20.

Nadat nu Jozua en de Israelieten hun een zeer grote nederlaag hadden toegebracht, zodat zij geheel vernietigd waren, (hoewel er enigen van hen waren ontkomen en de versterkte steden hadden bereikt),

21.

Keerde het gehele volk ongedeerd naar de legerplaats terug, tot Jozua te Makkeda; niemand had zijn tong tegen de Israelieten durven roeren.

22.

Daarna zeide Jozua: Opent de ingang van de spelonk en brengt die vijf koningen uit de spelonk tot mij.

23.

Men deed aldus en men bracht tot hem die vijf koningen uit de spelonk: de koning van Jeruzalem, de koning van Hebron, de koning van Jarmut, de koning van Lakis en de koning van Eglon.

24.

Zodra men die koningen tot Jozua gebracht had, riep Jozua alle mannen van Israel tot zich en zeide tot de aanvoerders der krijgslieden, die met hem getrokken waren: Treedt nader, zet uw voet op de nek dezer koningen. Zij kwamen naderbij en zetten hun de voet op de nek.

25.

Toen zeide Jozua tot hen: Vreest niet en weest niet verslagen, weest sterk en moedig, want aldus zal de Here doen aan al uw vijanden, tegen wie gij strijdt.

26.

Vervolgens sloeg Jozua hen, doodde hen en spietste hen op vijf palen, en zij bleven hangen op de palen tot de avond.

27.

Maar tegen de tijd, dat de zon onderging, nam men hen, op bevel van Jozua, van de palen af, en men wierp hen in de spelonk, waar zij zich verborgen hadden; en men plaatste grote stenen voor de ingang van de spelonk, die er heden ten dage nog zijn.

28.

Op die dag nam Jozua Makkeda in en hij sloeg het met de scherpte des zwaards, ook zijn koning; hij trof het en alle levende wezens, die daarin waren, met de ban, hij liet niemand ontkomen en deed met de koning van Makkeda, zoals hij met de koning van Jericho gedaan had.

29.

Daarna trok Jozua verder, en geheel Israel met hem, van Makkeda naar Libna en hij streed tegen Libna.

30.

En de Here gaf ook dat in de macht van Israel, met zijn koning. En hij sloeg het en alle levende wezens, die daarin waren, met de scherpte des zwaards; hij liet niemand daarin ontkomen en deed met zijn koning, zoals hij met de koning van Jericho gedaan had.

31.

Daarna trok Jozua verder, en geheel Israel met hem, van Libna naar Lakis; hij belegerde het en streed ertegen

32.

En de Here gaf Lakis in de macht van Israel; men nam het in op de tweede dag en sloeg het met de scherpte des zwaards, alle levende wezens, die daarin waren, geheel zoals hij met Libna gedaan had.

33.

Toen trok Horam, de koning van Gezer, op om Lakis te helpen, maar Jozua sloeg hem en zijn volk, totdat hij hem niemand had overgelaten.

34.

Daarna trok Jozua verder, en geheel Israel met hem, van Lakis naar Eglon; zij belegerden het en streden ertegen,

35.

Namen het in op dezelfde dag en sloegen het met de scherpte des zwaards; alle levende wezens, die daarin waren, troffen zij op die dag met de ban, geheel zoals men met Lakis gedaan had.

36.

Daarna trok Jozua op, en geheel Israel met hem, van Eglon naar Hebron, en zij streden ertegen.

37.

Zij namen het in en sloegen het met de scherpte des zwaards, ook zijn koning en al zijn steden en alle levende wezens, die daarin waren; men liet niemand ontkomen, geheel zoals men met Eglon gedaan had: men sloeg het en alle levende wezens, die daarin waren, met de ban.

38.

Daarna wendde Jozua zich, en geheel Israel met hem, naar Debir en hij streed ertegen,

39.

En hij nam het, met zijn koning, en al zijn steden en men sloeg hen met de scherpte des zwaards; alle levende wezens, die daarin waren, sloegen zij met de ban, men liet niemand ontkomen; evenals men met Hebron gedaan had, zo deed men met Debir en zijn koning, zoals men ook met Libna en zijn koning gedaan had.

40.

Aldus sloeg Jozua het ganse land, het Gebergte, het Zuiderland, de Laagte en de hellingen, met al hun koningen; hij liet niemand ontkomen, maar hij sloeg al wat adem had met de ban, zoals de Here, de God van Israel, geboden had.

41.

Jozua sloeg hen van Kadesbarnea tot Gaza, ook het ganse land van Gosen tot Gibeon.

42.

Al deze koningen en hun land heeft Jozua op eenmaal overwonnen, want de Here, de God van Israel, streed voor Israel.

43.

Daarna keerde Jozua, en geheel Israel met hem, terug naar de legerplaats te Gilgal.